نزدیک به دو سال از اولین و آخرین حضور رسمی بانوان در استادیوم یکصد هزار نفری آزادی می‌گذرد. رویدادی تاریخی که به گفته فریده شجاعی، نایب رئیس اسبق فدراسیون فوتبال زنان، «اتفاقی ماندگار و خوب در تاریخ این مرز و بوم بود.»
سایت زنان بررسی می کند: به دلیل منع حضور بانوان در استادیوم‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سالها بود که بسیاری از زنان و دختران فوتبال‌دوست در انتظار روزی بودند که بتوانند در کنار دوستان، پدران، برادران و یا همسران خود به استادیوم بروند و مشوق تیم ملی کشورمان باشند. با توجه به فشارهای وارد شده به فدراسیون فوتبال در سالهای اخیر توسط فدراسیون بین‌المللی فوتبال، فیفا، انتظار می‌رفت که حضور زنان در بازیهای خانگی تیم ملی ادامه پیدا کند که به دلیل شیوع کرونا و تاخیر و سپس برگزاری بازهای تیم ملی به صورت فشرده در کشور ثالث، این مهم عملی نشد اما اکنون که در شرف بازیهای مرحله نهایی مقدماتی جام‌جهانی هستیم و احتمال حضور تماشگران در استادیوم آزادی برای پنج بازی خانگی تیم ملی کشورمان وجود دارد، آیا زنان بار دیگر اجازه حضور در استادیوم را خواهند داشت؟ آیا دولت جدید رئیسی برنامه‌هایی برای عملی کردن وعده‌های مسئولین دولت قبلی در این راستا خواهد داشت؟ و یا باز فشارها و یا تهدیدهای فیفا در ماه‌ها و سالهای آینده است که بار دیگر درب‌های آزادی را برای بانوان باز خواهد کرد؟
حدود دو سال پیش و همان حول و حوش بازی تاریخی با کامبوج بود که یک مقام وزارت ورزش کشور با اطمینان خبر از رفع ممنوعیت حضور زنان در استادیوم‌های فوتبال، البته “با رعایت ملاحظات اخلاقی” داد. در همان مقطع وزیر ورزش دولت دوازدهم هم بر ادامه “تلاش” خود در این مسیر تاکید کرده بود. با وجود اینکه وزیر ورزش گفته بود که زنان “فعلا” فقط می‌توانند برای بازیهای ملی به استادیوم بروند و برنامه‌ایی برای حضور آنها در بازیهای لیگ برتر و یا لیگ‌های پائین‌تر نیست، همین امیدی برای زنان فوتبال‌دوست بود که بتوانند در ورزشگاه آزادی حضور پیدا کنند. اما امیدهای آنروزها پس از دو سال و بخصوص به دلیل شیوع کرونا رو به ناامیدی رفته و انگار دیگر خبری از حضور دوباره بانوان در ورزشگاه آزادی، حداقل به این زودی‌ها نیست. این در حالی است که حتی حضور تماشاگران مرد در بازیهای خانگی تیم ملی مقابل سوریه، کره‌جنوبی، عراق، امارات، و لبنان به دلیل محدودیت‌های مربوط به کرونا هنوز قطعی نشده اما حتی در صورت اجازه ورود تماشاگران به صورت محدود، بسیار بعید به نظر می‌رسد که در بازی خانگی تیم ملی در شهریور و یا در مهر‌ماه بانوان اجازه ورود پیدا کنند.
البته اظهارات اخیر رئیس فیفا در ارتباط با حضور زنان در ورزشگاه‌ها در ایران نشان از عزم جزم فیفا در این مورد دارد و مطمئنا حتی اگر در یکی دو ماه آینده برای حضور بانوان در آزادی فشاری نیاورند، در آینده نزدیک این فشارها از سرگرفته خواهد شد. در روز پایانی المپیک توکیو، جانی اینفانتینو، رئیس فدراسیون بین‌المللی فوتبال، دیداری کوتاه با دکتر مهدی علینژاد، معاون ورزش قهرمانی و حرفه‌ای کشورمان داشت که طی آن رئیس فیفا ضمن تشکر از تلاشهای انجام شده در زمینه ورزش بانوان در کشورمان گفت که « فراهم سازی شرایط حضور بانوان در استادیوم‌ها اتفاق ویژه‌ای برای ایران است و امیدوارم که در دولت جدید نیز این مهم ادامه داشته باشد».
سید حمید سجادی چهارمین وزیری است که روی صندلی وزارت ورزش و جوانان خواهد نشست. وی در جلسه رای اعتماد خود قول داد که ورزش بانوان برای اولین بار مستقل شود و هرکاری که ورزش بانوان نیاز دارد باید مستقل و خودکفا باشد. در عین حال نمایندگان مخالف او تاکید کرده‌اند که برنامه مشخصی برای ورزش بانوان از وی ارائه نشده است. موافقان او معتقدند در بخش زیر ساخت در مناطق محروم کارهای مثبتی از جانب وی در گذشته صورت گرفته است. سجادی در بخش دیگری از سخنان خود به فرار ورزشکاران به سایر کشورها هم اشاره کرد و گفت مسئولان باید متوجه جنبه‌های سیاسی این مسائل که به خاطر ضعف مدیریت در وزارت ورزش است باشند. حال باید دید با وعده‌‌هایی که سجادی داده آیا اقدامی برای ورود بانوان به استادیوم آزادی خواهد کرد یا این مسئله هم مثل رقابت با ورزشکاران اسرائیلی جنبه سیاسی خود را حفظ خواهد کرد و شامل اقدامات «جهادی» سجادی نخواهد شد.
مطمئنا مقامات فیفا از خواسته خود دست باز نخواهند زد و در آینده باز هم به مسئولین وزارت ورزش هشدار خواهند داد که موضوع حضور بانوان در ورزشگاه‌های فوتبال برای فیفا حائز اهمیت است. واقعیت این است که در شرایط کنونی اقتصادی و مشکلاتی که در کشور وجود دارد، جامعه از شرایط روحی خوبی برخوردار نیست و ورزش به عنوان یک عنصر ایجاد شادی و نشاط در جامعه باید برای هم زنان و هم مردان یکی از اولویتهای مسئولین باشد و با توجه به رشد چشمگیر ورزش زنان در کشور در یکی دو دهه اخیر، تخصیص بخشی از ورزشگاه‌های برای حضور تماشگران زن نه تنها می‌تواند برای نیمی از جامعه و حداقل ورزش‌دوستان روحیه‌بخش باشد، بلکه می‌تواند تاثیر مثبتی در فرهنگ مردان و تماشاگرانی که خواهران و همسران خود را در گوشه‌ایی از ورزشگاه می‌بینند، داشته باشد. جدا از این موضوع، در صورتی که شرایط حضور بانوان در استادیوم‌های فوتبال در یکی دو سال آینده فراهم نشود، احتمال محرومیت ایران از برگزاری بازیهای خانگی، بدلیل حساسیت فیفا بروی این موضوع، وجود دارد. یادمان باشد که سجادی قول داده وزارت ورزش را به قرارگاه امید تبدیل کند. این گوی و این میدان!
